DRS VMware vSphere’in önceki sürümlerinden beri olan bir özellik. vSphere ortamındaki yük dengesinin sağlanması ve otomatikleştirilmesi için çok önemli bir bileşen.

DRS, cluster seviyesinde çalışır. Cluster içindeki host’ların CPU ve Memory kullanım durumlarına göre, bu host’ların üzerindeki sanal makinaları, CPU ve Memory kullanımı daha düşük olan diğer host’lara vMotion ile taşır.

vSphere DRS reactive olarak çalışıyor. Reactive yöntemde beklenmeyen kaynak taleplerinin karşılanması amaçlanmıştır. Host üzerinde iş yükleri daha fazla kaynağa ihtiyaç duyabilir. Reaktive yöntem, tüm iş yüklerinin ihtiyaç duydukları kaynakları almalarını ve uygulamaların sağlıklı kalmasını sağlamak için VM’leri taşır. Bu yöntemin etkili olması için taşınması gereken minimum miktarda sanal makine olması gerekiyor, yani daha az iş yükü anlamına geliyor. Reactive yöntem, sadece contention oluştuğunda sanal makinaları taşıdığından, çözüm sağlanmadan önce kullanıcılar bazı etkilerini görebilirler.

Predictive DRS, DRS ve vRealize Operations (vROps) Manager’ın bir kombinasyonunu kullanarak gelecekte oluşacak kaynak taleplerini, ne zaman ve nerede sorun yaşanacağını tahmin eder. Gelecekte yaşanması beklenen bir sorun tespit edildiğinde, Predictive DRS proaktif davranarak sorun yaşanmadan önce iş yüklerini diğer host’lara taşır.

Peki Predictive DRS nasıl çalışır?

Predictive DRS’i etkinleştirmek için vROps ile vCenter Server arasında bir link oluşturmamız gerekiyor. vROps sanal makinaların kaynak kullanım düzenlerini izler ve gelecekteki kullanımlar için tahminler oluşturur. vROps bu tahminleri belli bir öğrenme periyodundan sonra oluşturur. Bu tahminler, DRS’in kullanabilmesi için vCenter Server’a verilir.

VM’lerin iş yükü tahminleri mevcut olduğunda, DRS, bir VM’in mevcut kaynak kullanımına ve gelecekte tahmin edilen kaynak kullanımına dayanarak talebi değerlendirir. Maksimum mevcut ve gelecekteki kaynak kullanımını göz önüne alındığında, DRS herhangi bir VM’in mevcut talebini gelecekteki talebi lehine kesmemesini sağlar. Tahminleri olmayan VM’ler için DRS, yalnızca geçerli kaynak kullanımına bağlı olarak kaynak talebini hesaplar.

DRS, gelecekteki kaynak kullanım tahminlerini vROps’tan belirli bir zaman periyodunda alır. Bu periyod mevcut zamandan başlar. Predictive DRS için bu periyod “look ahead interval” olarak bilinir. Varsayılan olarak, mevcut zamandan itibaren 60 dakikadır. Bunun anlamı, tehminlerin varsayılan olarak gelecek bir saat için yapıldığıdır.

vRealize Operations Manager

Gün boyunca tüm iş yüklerinin davranışlarını izleyen ve anlayan vROps’un Dynamic Threshold’larını kullanır. vROps hergün yüzlerce çeşitli nesne türleri üzerinde yüzlerce metrik toplar. Her gece, her metrik/nesne kombinasyonuna ilişkin neyin “normal” olduğuna dair bir band (değer aralığı) oluşturmak için gelişmiş analitik kullanan, Dynamic Threshold hesaplamalarını çalıştırır. Band, nesne ile ilişkili her metrik için normalin üst ve alt sınırına sahiptir. Örneğin, basit bir uygulama çalıştıran sanla makinemiz olsun, bu sanal makina sabahın erken saatlerinde çok fazla CPU kullanmayacaktır. Fakat saat 08.30 olduğunda ve kullanıcılar login olmaya başladığında CPU yükü aniden yükselecektir. Öğle saatlerinde çalışanlar yemeğe gittiğinde azalacak, sonrasında iş çıkışına kadar yine yüksek CPU kullanımı olacaktır.

Dynamic Threshold’lar her bir sanal makina ve uygulama için özel olarak uyarlanabilir. Bunun için özel bir şey yapmanıza gerek yok, vROps içindeki engine her şeyi kendisi yapar.

vRealize Operations, Dynamic Threshold’ları hesapladığında üç temel noktaya sahip oluruz:

– Her bir sanal makina gün boyunca ne kadar kaynağa ihtiyacı olacak

– Hangi host üzerinde hangi sanal makinalar çalışıyor

– Her host ne kadar büyüklüğe sahip

Bu değerlere bakarak şu soruyu sorabiliriz: Gün içinde herhangi bir host iş yüklerini karşılamak için çaba gösterecek mi? Cevap evet ise gelecekte oluşabilecek sorunları önlemek için bazı sanal makianalar vMotion ile taşınacaktır. Bu, Predictive DRS’in bir özetidir.