VMware Fault Tolerance, kritik uygulamaların sıfır kesinti (zero downtime) süresi ile çalışabilmesi için son derece önemli bir özellik. Ancak bazı kısıtlamalardan dolayı bu özellik eski versiyonlarda çok fazla kullanılamıyordu. vSphere 5.5 ‘te 1 vCPU desteği vardı. vSphere 6.0 ile birlikte gelen 4 vCPU desteği sayesinde VMware, Fault Tolerance ‘ın bu eksikliğini giderdi.
VMware, vSphere 5.5 versiyonunda çoklu vCPU’ları işlemek için uygun olmayan vLockstep protokolünü kullanıyordu. vLockstep protokolü, FT ile korunan sanal makineye ait tüm bilgilerin dedike bir “FT logging” linki üzerinden diğer host’a gönderilerek secondary kopyanın diğer host üzerine senkronize edilmesi şeklinde çalışır. Primary sanal makinede yapılan her şey, secondary makineye anında senkronize edilir (Record-Replay). Eğer primary makineye herhangi bir sebeple bir şey olursa secondary sanal makineyi barındıran host bunu algılar ve kendi üzerindeki kopyayı aktive eder. Böylece FT ile korunan sanal makine sıfır kesinti ile çalışmaya devam eder. Ancak belirttiğim gibi buradaki en büyük eksiklik tek bir vCPU’nun desteklenmesi.
VMWare, vSphere 6 ile birlikte vLockstep protokolünü devre dışı bırakarak, yerine SMP FT denilen protokolü geliştirdi. SMP FT porotokolü çoklu vCPU’ları destekliyor. Yeni Fast Check-Pointing mekanizması ile primary ve secondary sanal makine aynı komutu eş zamanlı olarak işler.
vSphere 5.5 ‘te FT için paylaşımlı bir depolama alanı gerekliliği vardı. SMP FT ile birlikte, paylaşımlı depolama alanı gerekliliği de ortadan kalkmış oldu. Artık FT ile korunan sanal makineler kendi sanal disklerini kullanabilecekler. Bu da demek oluyor ki, SMP FT ile artık sadece sanal makine yedekliliği değil, datastore yedekliliği de sağlanıyor. Her iki host ‘un da yine paylaşımlı bir depolama alanına ihtiyacı var. Ancak bu HA ‘de olduğu gibi heartbeat yapabilmek için gerekli.
vSphere 5.5’te sadece Eager Zeroed Thick disk kullanılabiliyordu. vSphere 6.0 ile birlikte tüm disk tipleri desteklenmeye bağladı.
Diğer bir yenilik de FT ile korunan sanal makinelerin yedekleme amaçlı snapshot’u alınabiliyor.
Tabi halen bazı kısıtlamalar mevcut. FT ile korunabilecek maksimum sanal makine sayısı host başına 4 VM veya 8 vCPU, hangi limit önce aşılırsa o değer maksimum olarak kullanılır. 10 Gbit dedike FT logging link bir gereklilik, ancak NIOC kullanarak band genişliğini paylaştırabilirsiniz. Ancak bu durumda FT ile korunan sanal makineler çalışırken canlı olarak CPU ve RAM eklenemez.
Başka bir yenilik, primary ve secondary sanal makineler için vMotion destekleniyor. DRS yalnızca FT aktif edildiğinde secondary sanal makinenin nerede oluşturulacağına karar verebilir, ancak FT ile korunmuş sanal makineler için dengeleme yapmaz.
HA’de, 3 Host’lu bir ortamda eğer primary veya secondary host’lardan biri bozulursa, FT otomatik olarak başka bir secondary sanal makine oluşturmaya başlayacaktır. Daha önce secondary olan sanal makine de primary olarak çalışmaya başlayacaktır.
VMware, SMP FT ile sanal makine üzerindeki yüke bağlı olarak %10 – %30 arasında bir performans kaybı yaşanabileceğini söylüyor, Host CPU’suna etkisi minimum düzeyde.
vSphere 5.5 ile vSphere 6.0 Fault Tolerance Arasındaki Farklar
| Feature | vSphere 5.5 | vSphere 6.0 |
|---|---|---|
| vCPU | 1 vCPU | 4 vCPU |
| Memory | 64 GB | 64 GB |
| Virtual Disk Type | Eager Zeroed Thick | Thin, Thick, Eager Zeroed Thick |
| Storage Redundancy | Hayır | Evet (Farklı datastore'lar üzerinde ayrı VMDK dosyaları) |
| Paravirtual Devices | Desteklenmiyor | Destekleniyor |
| FT Technology | Record-Reply | Fast Check-Pointing |
| HA | Destekleniyor | Destekleniyor |
| DRS | Kısmi | Kısmi (İlk yerleşim) |
| DPM | Evet | Evet |
| SRM | Evet | Evet |
| Max FT VM's Per Host | 4 Korunan VM | 4 Korunan VM veya 8 Korunan vCPU (Hangisi limite önce ulaşırsa) |
| FT Network | 1 Gbps | 10 Gpbs |
VMware vCenter Server 6.0 Installation
vSphere 6.0 What’s New – VMware Fault Tolerance (FT)
vSphere 6.0 What’s New – Configuration Maximums
vSphere 6.0 What’s New – vMotion Enhancements
vSphere 6.0 What’s New – vSphere 6.0 Yenilikleri
vSphere 6.0 – Virtual Volumes