vSphere 7 – Geliştirilmiş DRS

DRS (Distributed Resource Scheduler), vSphere cluster’da çalışan ve ESXi host’lar arasında yük dengelemesi yaparak sanal makinelerin yeterli kaynak kullanabilmesini sağlayan, VMware’in 2006 yılında kullanıma sunduğu önemli bir özelliktir. Tabi bu zamandan beri veri merkezleri ve iş yükleri de önemli ölçüde değişiklik gösterdi. VMware, vSphere 7 sürümü ile birlikte yeni gelen kullanıcı arayüzü sayesinde, modern iş yüklerini desteklemek için bazı geliştirmeler yaptı.

Geliştirilmiş DRS, artık cluster merkezli değil, iş yükü merkezli olarak karşımıza çıkıyor. Geliştirilmiş yeni DRS, temel olarak iş yüklerine odaklanarak daha ince bir düzeyde kaynak planlaması yapmak için yeniden ele alınmıştır.

Eski DRS

vSphere DRS, cluster durumuna odaklanırken, yeniden dengelenmesi gerekip gerekmediğini kontrol ederdi, çünkü bir ESXi host’un kapasitesinin üzerinde kullanılması, başka bir ESXi host’un da daha az kaynak tüketmesi durumu ortaya çıkabilir. DRS, her 5 dakikada bir çalışır ve cluster dengesini iyileştirebileceğini belirlerse, yapılandırılan ayarlara bağlı olarak bir vMotion önerir ve gerçekleştirir. Bu şekilde DRS, cluster çapında bir standart sapma modeli kullanarak cluster dengesini elde etmek için kullanılır.

Yeni DRS

Yeni DRS, çok farklı bir yaklaşım gerektiriyor. Her host üzerinde bir VM DRS puanı hesaplar ve sanal makine’yi en yüksek VM DRS puanını sağlayan host’a taşır.

Yeni DRS, artık host üzerindeki iş yükünü doğrudan dengelemiyor. Bunun yerine, en çok önem verdiğiniz metriğe odaklanarak dengelemeyi geliştirir: sanal makine mutluluğu. Yeni DRS, artık dakikada bir çalışıyor ve iş yükü yerleşimini ve dengelemeyi hesaplamak için daha ayrıntılı bir yöntem sağlıyor. Bu durum, genel olarak sanal makinelerin daha performanslı çalışmasını sağlıyor.

VM DRS Score

Yeni DRS’te VM DRS Score adında bir kavram var. Yeni DRS, VM DRS Score kullanarak sanal makine mutluluğunu ölçüyor. VM DRS Score, sanal makine için bir sağlık puanı değildir. Bir sanal makinenin çalışma verimliliği ile ilgilidir. Yani, bir sanal makinenin ihtiyaç duyduğu kaynaklar ile, üzerinde çalıştığı ESXi host’tan memnun olup olmadığı ölçülüyor. Diğer bir deyişle, ESXi host bir sanal makinenin ihtiyaç duyduğu kaynakları sağlayabiliyor mu. Puan değerleri % 0 ila % 100 arasında değişir ve bölümlere ayrılır; % 0-20, % 20-40 vb.

% 80-100 VM DRS skorunun görülmesi, host üzerinde az kaynak tüketildiğini veya hiç tüketilmediğini gösterir. Bu, % 80-100 aralığındaki bir sanal makinenin, daha aşağıdaki aralıklarda bir sanal makineden daha iyi performans gösterdiği anlamına gelmez. Bunun nedeni, VM DRS score’u etkileyen birçok metrik olmasıdır. VM DRS Score belirlemek için sadece performans metrikleri kullanılmaz, aynı zamanda kapasite metrikleri de algoritmaya dahil edilir.

VM DRS skoru için performans sürücüleri, CPU% ready time, iyi CPU önbellek davranışı ve bellek değişimi gibi metrikler kullanılarak çekişme tabanlıdır. VM DRS puanını belirlemek için geçerli bir ESXi ana bilgisayarının ayırdığı kaynak kapasitesi veya tavan boşluğu da dikkate alınır. Sanal makine mevcut ana bilgisayarında ve hangi seviyede kaynak tüketimini patlatabilecek mi? Kümede daha fazla tavan boşluğu bulunan başka ESXi ana bilgisayarları var mı? Tüm bu faktörler VM DRS skorunun hesaplanmasında önemli bir rol oynamaktadır.

VM DRS Score’un belirlenmesi için CPU ready time, memory swap gibi metrikler dikkate alınır. VM DRS score belirlemek için bir ESXi hsot’un ayırdığı kaynak kapasitesi de dikkate alınır.

Geliştirilmiş DRS, artık bir cluster’daki ESXi hsot’lar arasındai göreceli yükü göz önünde bulundurmuyor, odak noktası iş yüklerinin mutluluğu. DRS, VM DRS Score’a ek olarak, kullanıcı arayüzünde Cluster DRS puanı da verir. Cluster’daki tüm mutluluk, VM puanlarının toplanması ile hesaplanır. DRS, cluster’daki her sanal makinenin çalışma verimliliğini en üst düzeye çıkarırken tüm sanal makinelere kaynak tahsisinde adaleti sağlamaya çalışacaktır.

Cluster özeti DRS görünümünde “View All VMs” seçeneğini tıkladığınızda, cluster’daki tüm sanal makinelere genel bir bakış ve kaynak hak talepleri ve yetkileri hakkında daha ayrıntılı bilgiler verilir.

CPU Readiness sütununda yüksek CPU ready time (% RDY) veya çok miktarda swapped memory olarak görünen çok fazla CPU stresi görülebilir. Bu durum, büyük ihtimalle iş yüklerinin cluster kaynaklarını tükettiği anlamına gelir. Bu bilgileri, iş yüklerini diğer cluster’lara taşımak veya ek ESXi hsot’lar ekleyerek cluster kaynaklarını ölçeklendirmek için kullanabilirsiniz.

VSphere 7’deki yeni DRS mantığı, modern iş yüklerini çalıştırmak için önemli bir adımdır. DRS ile bağlantı kuran veya DRS’in bir parçası olan ek yeni özellikler Assignable Hardware ve Scalable Shares.

Assignable Hardware

Hardware accelerator ile yapılandırılmış bir VM ilk kez çalıştırıldığında, cluster’daki uygun bir hsot’a yerleştirilmesi gerekir. Assignable Hardware framework bunu yapmak için DRS ile birlikte çalışır. Yeni Dynamic Path I/O veya NVIDIA vGPU profillerine sahip PCIe aygıtları, bu ilk yerleşimin bir parçası olarak vSphere 7’de desteklenir.

Scalable Shares

DRS’te önemli bir güncelleme, Scalable Shares seçeneğidir. Scalable Shares seçeneğinin etkinleştirilmesi, kaynak havuzlarının dinamik ve göreli yetkilere sahip olmasını sağlar. Resource pool kullandıysanız, daha yüksek paylaşım düzeyleriyle yapılandırılmış kaynak havuzlarının iş yükleri için daha fazla kaynağı garanti etmeyeceği bir durum görmüşsünüzdür. VSphere Pod Service, performansı sağlamak için buna ihtiyaç duyduğundan, böyle bir iyileştirme vSphere with Kubernetes için de önemlidir.

Kaynak :

https://blogs.vmware.com/vsphere/2020/03/vsphere-7-improved-drs.html

Leave a Reply